اگر نگاهی بر سیر تاریخی نظریات توسعه اقتصادی داشته باشیم، درمی یابیم که جدیدترین این نظریات تاکید دارند که توسعه صنعت و پیشرفت در اقتصاد جامعه مبتنی بر تغییر ایده ها و خلق نوآوری ها است و بدون قرار گرفتن در صف پیشروان علم و نوآوری، هیچ کشوری در پیمودن سریع مسیر توسعه موفق نخواهد بود. طبیعی است که بارزترین ابزاری که می تواند ما را به این مقصود برساند، کارآفرینی است. در نظام اقتصادی مبتنی بر کارآفرینی، نوآوران و صاحبان فکر و ایده، سرمایه های اصلی یک بنگاه اقتصادی و از عوامل اصلی توسعه پایدار محسوب می شوند همچنین حوزه اقتصاد خلاق دارای ویژگی های بسیار متمایز و متفاوتی با سایر اقتصادهای رایج جهان می باشد و بر پایه مفهوم نوآوری و ابداع که اساس کارافرینی است و بر اساس رویکرد خلق فرصت و ایجاد نیاز شکل گرفته است که مطلوب ترین حد آن تخریب خلاق می باشد. این اقتصاد نوین در بستری شکل می گیرد که نیازمند یک تفکر کل گرا است. به طورکل مفهوم اقتصاد خلاق که بر مبنای سرمایه های خلاق تعریف می شود امروزه یکی از عوامل ایجاد رشد اقتصادی و اجتماعی جوامع پیشرفته به شمار می رود. در حالیکه ممکن است صنایع فردی، همانند تولید و سرمایه گذاری، در شرایط سخت اقتصادی دچار نوسانات شوند، صنایع خلاق و صنایع فرهنگی عموما در برابر ناپایداری های چرخه تجاری و اقتصادی، ایمن و مصون میباشند و این موضوع جزو نقطه قوت اصلی این شاخه اقتصادی می باشد. به طوریکه امروزه در کشورهایی که اقتصادشان درگیر با رکود می باشد اقتصاد خلاق به عنوان مهم ترین راه حل برون رفت از این بحران برایشان تجویز می گردد. در این مقاله سعی برآن شده که با مقایسه کارکردهای کار افرینی و اقتصاد خلاق به رابطه تنگا تنگ این دو مورد اشاره شود و تاثیر همکاری این دو مورد را بر توسعه پایدار و اقتصاد کشورهای در حال توسعه بیان کنیم.